Hallo iedereen,

Vandaag vertrekken we naar Cambodja. Ons reisdoel is Siem Reap (uit te spreken als Sieum Rieup). Aangezien we een tussenstop op Bangkok maken, betekent dat... wachten...heel veel wachten, want in Bangkok moeten we sowieso 3 uur overbruggen.

Op het moment van schrijven vliegen we van Bangkok naar Siem Reap, een klein uurtje vliegen. We werden even flink bezig gehouden met het invullen van allerlei formulieren maar nu we wat tijd over hebben, en we niet zo veel nieuws te melden hebben, hebben we mooi de tijd om een paar anekdotes op te schrijven die de site nog niet haalden.

Gisteravond bijvoorbeeld, wandelden we nog wat rond in Chiang Rai en liepen we toevallig langs een kapper. Voor een schamele 180 baht wil de dame Gid wel even onder handen nemen. Deze kapster bleek een ware ninja. Ze hield de schaar en kam in één hand en alsof ze een vlindermes hanteerde, switchte ze moeiteloos tussen de twee hulpstukken. De schaar scheerde daarbij steeds vlak langs Gid's gezicht en het mag een wonder heten dat hij allebei zijn oren nog heeft. Snel was ze ook trouwens, binnen 10 minuten stonden Gid weer buiten...met snelle coup en zonder verdere schade.

Onvergetelijk zijn ook de massages. We schreven al eerder dat ze Jan en Alleman aan onze voeten neerzetten maar 1 massage sloeg alles. Op de avondmarkt in Chiang Rai was een speciale massage afdeling. Extra goedkoop, namelijk 70 baht per half uur (nog geen 2 euro), dus vrijwel alle stoelen zijn bezet door de vele toeristen. Twee stoelen zijn er vrij en twee vrolijke Thaise vrouwen van een jaar of 50 staan te popelen om ons onder handen te nemen. We liggen prinsheerlijk naast elkaar, maar de masseuse van Gid heeft oog voor alles behalve de voeten van Gid. Terwijl ze masseert, is ze druk in gesprek met de buurvrouw en wordt ze bovendien gevoerd door haar zoon die verder niet helemaal in orde lijkt. Af en toe geeft ze een vrolijke grimas naar Gid en lacht ze haar tanden bloot. Op een gegeven moment loopt er een verkoopster langs met een of andere groente. Kennelijk ziet het groen er lekker uit want geinteresseerd voelt ze met één hand aan de groente terwijl haar andere hand lafjes de kuit van Gid streelt. Ze besluit het groen te kopen en wanneer ze wil betalen, merkt ze dat ze handen te kort komt. Gid biedt uitkomst en pakt het groen eventjes aan. Hij doet vervolgens alsof hij een hap wil nemen en het vrouwtje schrikt. Als ze merkt dat Gid een grapje maakt, begint ze opgelucht te lachen en de andere masseuse lacht hardop mee. Ze neemt Gid nog even extra stevig onder handen...dat vind Gid dan weer niet grappig.

Inmiddels zijn we geland in Siem Reap en we pakken de draad weer chronologisch op. We landen tegen vieren en zodra we uitstappen voelen we een drukkende hitte die we nog kennen uit Bangkok. We lopen naar de balie waar we een visum moeten halen. Zeer onvriendelijk en als kuddes vee worden de toeristen hun plek gewezen. We moeten $60 dollar afrekenen dus we pinnen nog snel even wat dollars. Een paar balies verder krijgen we het paspoort inclusief visum weer in onze handen gedrukt. Hierna volgt de douane. Hier worden we nog onvriendelijker behandeld. De douanier gunt ons geen blik waardig en is ronduit onbeschoft. Fijn visitekaartje voor Cambodja. Hopelijk is dit geen maatstaf voor de Cambodjaanse bevolking.

Gelukkig worden we met een vrolijke glimlach opgewacht door iemand van het hostel. We logeren in Blossoming Rumdual Lodge, vlakbij het centrum en met de tuk-tuk ongeveer een half uurtje sturen. Overigens zien de tuk-tuks er heel anders uit als in Thailand. Het zijn kleine houten karretjes die aan een oude postkoets doen denken. Deze worden voortgetrokken door een scooter middels een stalen beugel. Het ziet er heel apart uit, maar we laten ons als koning en koningin rondrijden.

In het hostel worden we vriendelijk opgewacht en naar onze kamer, genaamd Sunflower, gebracht. Primitief maar van de meeste gemakken voorzien, zoals warme douche en airco. Prima dus. We boeken meteen een tuk-tuk voor de volgende ochtend. We willen graag de zonsopkomst meemaken bij Angkor Wat, de meest bekende tempel van een enorm tempelcomplex dat maar liefst 300 vierkante kilometer bestrijkt. De zonsopkomst hier schijnt iets magisch te zijn. Hiervoor moeten we uiterlijk om 5 uur vertrekken en dat betekent dat ons wekkertje om 4 uur zal aflopen. Vanavond dus maar voeg naar bed.

We wandelen nog een beetje in de buurt van ons hostel, het is benauwd, droog en stoffig en ruim 30 graden. Even wennen dus, maar laten we niet gaan klagen over de temperaturen.

We moeten ook flink sprayen tegen de muggen. We eten een Cambodjaanse Khmer maaltijd maar die haalt het niet bij de Thaise curry's. Kortom, we moeten nog even wennen aan Cambodja. We kruipen er vandaag op tijd in en ondanks de relatief rustige dag liggen we al om 9 uur te knorren.

liefs, Ka en Gid