Chiang Rai, the first
05 feb. 2015
🇹ðŸ‡
vanuit Thailand
Sawasdee luitjes,
Daar zijn we weer, met nieuwe avonturen vanuit Chiang Rai!
De laatste keer dat we onze site deden updaten zaten we aardig in de rats. Bij het inlezen van onze sd-kaart met foto's en onze usb-stick, zagen we alleen nog shortcuts en geen echte mappen. Bleek
een virus op de pc te zijn... help! 
Met het zweet op ons voorhoofd hebben we ons best gedaan om
de foto's te achterhalen maar dit is niet echt gelukt. We vermoeden dat de foto's nog wel op de sd-kaart staan, alleen kunnen we ze niet meer inlezen. Thuis maar eventjes fixen. Het is behoorlijk
balen, maar het is niet anders. We doen nu geen foto's meer uploaden die we met onze fotocamera hebben gemaakt, enkel een paar foto's die we met onze telefoon hebben gemaakt en die we met wi-fi
kunnen overzetten, just to be safe. We zouden echt in janken uitbarsten als we onze pics allemaal kwijt zijn. Check overigens tussendoor de facebookpagina van Gideon, hij post regelmatig foto's via
de wi-fi van ons hotel.
We zijn gebleven in Chiang Mai, waar we op donderdag om 9 uureen tuktuk in kruipen die ons naar het Arcade busstation brengt. Onze chauffeur demonstreert nog even hoe de verkeersregels werken in
Thailand; dreigen om jezelf ergens tussen te dringen en een eyeballcompetitie aangaan. Wie als eerste met de ogen knippert, verleent voorrang. Onze chauffeur blijkt geen angsthaas, hij bluft niet
en kijkt strak voor zich uit, met als gevolg dat wij overal kunnen doorrijden! :-)
Op het station halen we bij de Green Bus maatschappij twee kaartjes naar Chiang Rai. Gideon helpt een Fransoos op weg die enigszins verstrooid om zich heen kijkt en klaarblijkelijk én geen woord
Thais spreekt én geen woord Engels. De baliemedewerker probeert tevergeefs duidelijk te maken dat deze goede man een kaartje moet trekken alvorens aan de balie een ticket te kunnen regelen.
Gelukkig spreekt Gid een aardig woordje Frans en helpt hij de verstrooide Fransoos op weg.
We zitten lekker in het zonnetje een boek te lezen totdat de bus vertrekt. Hij vertrekt on-Thais, namelijk; precies op tijd! De rit duurt 3 uur en voert door bergachtig gebied. De bergen zijn
uitlopers van de Himalaya, zo leren we.
Bij busterminal II, zo'n 3 kilometer van het centrum van Chiang Rai, stopt de bus en vrijwel iedereen stapt uit. Het is dat Kaatje op een site van een andere reiziger had gelezen dat je het beste
bij busterminal I kunt uitstappen, dat we wisten dat we moesten blijven zitten. De Fransoos stapt uit en kijkt als een verstrooide professor om zich heen. Ach gossie, we wensen hem veel succes! De
bijna lege bus dropt ons af in het centrum van Chiang Rai vanwaar we pak 'm beet 8 minuten lopen naar ons nieuwe stulpje.
We worden hartelijk ontvangen door een 74 jarig Thais vrouwtje in het Na-Rak-O resort. Een gezellig kleurrijk hotel nabij het centrum. Het is tegelijkertijd een oase van rust. Heti s tegen half 3
wanneer we op ons gemak het centrum door lopen. We zien onze busgenoten bepakt en bezakt met een taxi aankomen.
Chiang Rai is een relatief klein stadje met zo'n 65.000 inwoners. Het is gemoedelijk en er zijn nauwelijks hoge gebouwen. We bezoeken een paar tempels (hoe kan het ook anders) en verkennen een paar
marktjes. Veel toeristen vertoeven maar kort in Chiang Rai en de meesten bezoeken vooral de hot-spots' de witte tempel (12 km ten Zuiden van de stad) en de gouden driehoek, een gebied tegen de
grens van Myanmar en Laos dat voorheen bekend stond als grootse opium producent ter wereld. Ook wij zullen dit gebied gaan verkennen maar omdat we hier 4 nachten verblijven doen we het lekker
rustig aan. Helaas vinden we ondanks de 4 nachten niet de tijd om de tip van Rik (vriend van Gid) op te volgen en de slowboat naar Laos te nemen. Dat redden we dan weer net niet.
We eten in een restaurantje, vlak naast een prachtig verlichte bloementuin. twee Thaise jongens maken live muziek en nadat we het soms ietwat valse gezang belonen met een open doekje, wordt na elk
nummer door de zanger verwachtingsvol naar ons gekeken. Helaas klappen de andere gasten niet met ons mee, maar de twee jongens waarderen onze geste enorm.
Na een pittige voet en schouder massage, waarbij Karen de indruk krijgt dat de masseuse a) of boos op Karen is, b) of net haar relatie uit heeft c) andere wraakgevoelens en boosheid ervaart (ze
knijpt zo ontzettend hard, het is maar net te verduren
), zoeken we ons keurrijke hotel
weerop. De bedden zijn super en onze ogen vallen snel dicht. Sweet dreams!
xxx Ka & Gid
Reacties
Reacties
08 feb. 2015, 16:44
Hallo Gideon.... wil je dan alsjeblieft Facebookvrienden met mij worden? Dan kan ik de foto's zien!
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!