Karen-Gideon.reismee.nl

Khao Yai reloaded

Hallo allemaal,

Vandaag gaan we een full day tour doen met de Greenleaf tour organisatie, in het Khao Yai nationaal park. We rijden met twee songthaews naar het park en staan al na korte tijd stil langs de weg. Onze gidsen springen de songthaew uit en stellen hun telelenzen op. In de verte spotten ze verschillende vogels. Met het blote oog zijn die vanaf deze afstand niet te zien. We zien een mooie blauw/zwarte vogel in de boom zitten. Gaaf hoe groot het zoomvermogen is van de telelens, je kunt echt veel details ermee zien. Een vogel zou een vogel niet zijn als ie af en toe wegvliegt, dus niet iedereen heeft 'm kunnen bewonderen.
We rijden verder en iets verderop zitten een paar makaken langs de weg (apen) die zich daar prima lijken te vermaken. Ze zitten er uiterst relaxt bij. We krijgen anti-tekensokken aan, maar het zit voor geen meter. Het zijn van die witte stoffen zakken waar je je voeten in steekt. Er valt niet echt aan te wennen.
Wanneer we weer een stukje verder rijden, staan we warempel alweer na 200 meter aan de kant. We spotten dit keer een hornbill die iets verderop in een boom zit. De hornbill is het vrouwtje aan het voeren dat in een hol in de boom zit. Erg gaaf om te zien en zelfs met onze fotocamera vast te leggen op die afstand. Nice!
Na een korte stop bij het bezoekerscentrum trekken we met onze gids de jungle in. We gaan nog meer beesten spotten, hopen we. Vol verwachting betreden we de jungle en we worden niet teleurgesteld, we zien namelijk een stuk of vier gibbons in de bomen zitten! Ze zwiepen zo leuk van de ene tak naar de andere. Daarna lopen we een stuk door de jungle en horen we opeens een olifant! Wauw, wat een geluid. Onze gids gebaart dat we terug de andere kant op moeten en zet een goede pas erin. Waar we daarstraks nog op een slakkegang door de jungle voortbewogen, zetten we nu de turbo erop. Eenmaal een eind onderweg, staat de gids muisstil en luistert naar alle geluiden van de jungle, in de hoop de olifant nog eens te horen. We staan met z'n allen stokstijf... het duurt even maar inderdaad horen we na een tijdje iets. Het is geruis in het struikgewas, waarbij je behoorlijk wat takken hoort knakken en bladeren hoort ritselen. We zien echter helemaal niks. Nog eenmaal trompettert de olifant en horen we veel gekraak. Vervolgens hebben we in de jungle, op een paadje van maximaal 300 meter lang, voor ons uit staan staren en staan luisteren. Zo ongeveer 2,5 tot 3 uur lang en dan overdrijven we niet. Kaatje begon wat cranky te worden en de hoop dat we die olifant nog eens zouden gaan zien leek verdwenen. De jungle is aardig dicht begroeid en we vroegen ons af hoe we uberhaupt een olifant zouden kunnen zien, of hoe zelfs een olifant zich door de jungle heen zou moeten bewegen.
En wat wil nou... op een gegeven moment, als we eindelijk van dat stuk van 300 meter weg zijn en weer even de benen hebben kunnen strekken, horen we weer dat harde geritsel, gekraak van takken en tegen onze verwachtingen in, breekt een olifant door de dichte jungle heen vlak in de buurt waar wij als stokstaartjes staan te wachten. Kaatje ziet in de verte, tussen de takken door iets wat op een slurf lijkt. Ja, dit is een olifant! We zien een groot donker gevaarte zich door de jungle heen wurmen en vervolgens zien we in een flits een olifantenhoofd met slagtanden. Voordat we goed en wel hebben kunnen registreren dat dit een olifant is begint onze gids te roepen: "go go go, just go! Run, don't worry about the pictures". Het beest blijkt een mannetjesolifant te zijn en komt onze kant op. Dus wij zetten 'm op een lopen, langs het paadje terug waar we eerder hebben gelopen. Daar wachten we vervolgens weer om te kijken of de kust veilig is. (aantekening; als je drie uur hebt staan wachten om een olifant te spotten en je ziet er vervolgens een maar dan moet je binnen 2 seconden rechtsomkeert maken, nou, dan ben je niet blij. De opwinding van het eerste moment dat je de olifant ziet maakt direct plaats voor teleurstelling en frustratie. Het was fijn geweest als onze gids ons van tevoren had verteld hoe dit verloopt). Enfin... de olifant blijkt de andere richting uit te zijn gelopen dus wij lopen weer via dat paadje terug. Met veel moeite zien we dan vervolgens weer door de dicht begroeide jungle in de verte iets wat een olifant zou kunnen zijn. Ja, we zien toch echt een achterkant en we zien een staart heen en weer zwiepen. Vervolgens is de olifant te ver weg om nog iets van 'm te kunnen bespeuren. Wel zien we een grote dump die hij heeft achtergelaten en een plek in de aarde waar ie zand heeft lopen schrapen. Verder is het grappig om te zien waar hij zich door de dichte jungle begroeiing heeft gewurmd. Opvallend is het, dat je verder eigenlijk niet zo heel veel ziet. Het is verbazingwekkend dat zo'n groot beest door zo'n dichte jungle heen trekt en dat je naast die grote drollen en het weggeschraapte zand niet heel veel sporen ziet.
Onze tocht is nog niet voorbij, we gaan vervolgens weer minstens een half uur luisteren naar gekraak van takken, alleen op een andere plek. Dit keer zien we in de verte wel bomen en takken bewegen. Er blijken meerdere olifanten te zitten, maar wij kunnen ze niet goed zien want er zit een flink stuk begroeiing voor. Het enige wat we zien, is de bovenkant van een rug van een olifant en een oortje dat flapt. Iets later zien we dat het dier zich omdraait en zien we de bovenkant van zijn hoofd en links en rechts z'n oren. Daarna zien we nog een rug voorbij bewegen. Dat was het. Er was geen foto van te schieten waarbij je ook echt kan ontdekken dat het een olifant is geweest. Al met al, was het een bijzondere ervaring, we hebben olifanten in het wild gezien!!!... al was het als een glimp in de verte. We hebben ze ook geroken en gehoord.
Na deze olifantenzoektocht vervolgen we onze weg naar de Hew Suwat waterval. Deze komt voor in de film The Beach. Jawel, we hebben weer een plek uit deze film in het echt mogen bewonderen. Daarna maakten we een wandeling naar een lookout point waar we genoten van de zonsondergang. Helaas kwam er toen alweer een einde aan ons jungle avontuur. Op de terugweg zaten wat makaken langs de weg ons uit te zwaaien. We kletsen weer gezellig erop los met onze groepsgenoten. Jordi en Hanna waren gezellig van de partij en nog twee stelletjes. We smikkelen weer heerlijk Thais eten naar binnen en kruipen voldaan ons bedje in. Morgen reizen we weer verder.

Liefs van ons

Reacties

Reacties

Cathalijne

Ongelofelijk, wat een verhaal. Geweldig om te lezen. Jammer dat je toch alleen maar glimpjes olifant ziet. Afgezien van zijn drollen dan.

Suzje

Wat een avontuur weer. Balen dat jullie niet meer olifant hebben kunnen zien voor al het wachten.
Maar lieve mensen, jullie schrijfstijl is echt geweldig haha, kon me helemaal inleven. Het leest heerlijk weg.
Heel veel plezier weer met het volgende avontuur!
Dikke kus van Suz

Mariet

Tjonge jonge wat een verhaal jammer dat jullie ze niet helemaal gezien hebben, maar het was wel een groot avontuur prachtig beschreven net een film die aan me voorbij ging en spannend hoor. Liefs

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!